Яшчэ ў школьныя гады А. Салтук дасылаў допісы ў раённую газету “Герой працы” (г. п. Шуміліна) і ў “Піянер Беларусі”. Першы верш надрукаваў у 1965 годзе ў газеце “Магілёўская праўда” з адабрэння А.В. Пысіна, які быў яго першым літаратурным настаўнікам. Асноўныя матывы паэзіі А. Салтука – любоў да Радзімы, роднай зямлі, гераічная памяць беларускага народа, клопаты і трывогі нашых дзён, пачуцці сяброўства і кахання, няпростыя чалавечыя ўзаемаадносіны.

Аўтар зборнікаў паэзіі “Пачатак дня” (1974), “Працяг” (1977), “Святло зямлі” (1982), “На далонях жыцця” (1988), “Святло зямлі” – выбранае (1992), “Трывога лёсу” (1996), “Не разлюбі” (2003). У перакладзе на рускую мову друкаваўся ў калектыўных зборніках “Молодые поэты Белоруссии”, “Истоки”, “Слово по кругу”, “Беларусь моя”; у часопісах “Наш современник”, “Звезда Востока”, “Дружба народов”, “Польша”, “Огонек”, “Сузор'е”, “Литературной газете”.

Творы паэта перакладаліся таксама на ўкраінскую, польскую, балгарскую, нямецкую, асецінскую мовы. А. Салтук перакладаў на беларускую мову вершы рускіх і ўкраінскіх паэтаў.

Лаўрэат літаратурных прэмій Ленінскага камсамола Віцебшчыны, імя Уладзіміра Караткевіча, часопіса “Маладосць”, “Сузор'е муз”. Лаўрэат літаратурнай прэміі “Залаты купідон” (2011).